به جای آزمایش روی موشها، میتوان از تراشه استفاده کرد!
تاریخ انتشار: ۱۶ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۱۶۷۹۲
یافتههای اخیر محققان استرالیایی نشان میهد که نانوغشاء الکترونیکی انعطافپذیر برای فناوریهای انقلابی ارگان بر روی تراشه بسیار کاربردی بوده و میتواند نیاز به حیوانات برای انجام تحقیقات پزشکی را کم کند.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یافتههای اخیر محققان استرالیایی نشان میهد که نانوغشاء الکترونیکی انعطافپذیر برای فناوریهای انقلابی ارگان بر روی تراشه بسیار کاربردی بوده و میتواند نیاز به حیوانات برای انجام تحقیقات پزشکی را کم کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محققان دانشگاه نیوساوثولز راهی برای ایجاد سیستمهای الکترونیکی انعطافپذیر روی مواد فوقالعاده نازک ارائه کردهاند.
این دستاورد به کل ساختارهای سهبعدی انعطافپذیر اجازه میدهد مانند یک نیمه هادی کار کنند. این فناوری همچنین میتواند در سیستمهای نظارت بر سلامت پوشیدنی یا کاربردهای زیست پزشکی قابل استفاده، مانند سیستمی برای هشدار دادن به افراد مبتلا به صرع از یک تشنج قریبالوقوع استفاده شود.
این تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر هونگ-فون فان از دانشکده مهندسی مکانیک، یافتههای خود را در Advanced Functional Materials منتشر کردهاند.
فرآیند جدید آنها شامل استفاده از لیتوگرافی است که از نور برای چاپ الگوهای ریز استفاده میکند. در این فناوری از لیتوگرافی برای ایجاد باندگپ در مواد نیمههادی نظیر کاربید سیلیکون و نیترید گالیم استفاده میشود که ساختارهای بسیار نازک بوده و روی سطح یک نانوغشاء انعطافپذیر بروی زیرلایه پیلیمری قرار دارد.
این غشاهای نیمه هادی حتی در حالی که کشیده شده و پیچ خورده باشد میتواند عملکردهایی مانند حسگری، ثبت اطلاعات و تحریک را انجام دهد.
این ساختار میتوانند به یک مؤلفه مهم فناوری ارگان بر روی تراشه تبدیل شوند، این رویکرد قادر به ایجاد نسخههای مینیاتوری اندامهای انسانی بر روی تراشههای کوچک است.
این تراشهها عملکرد و ساختارهای اندامها را تکرار میکنند و به دانشمندان این امکان را میدهند تا رفتار مواد را مطالعه کرده و اثرات داروها یا بیماریها را به روشی دقیقتر و کارآمدتر آزمایش کنند.
دکتر فان میگوید: «بسیاری از افراد به دلایل حقوقی و اخلاقی علاقه دارند به سمت آزمایشهای پزشکی بر روی نسخههای تکثیر شده سلولهای انسانی حرکت کنند. این فناوری برای این گروه بسیار مناسب است.»
محققان معتقدند که این فناوری میتواند طی سه تا پنج سال آینده یک محصول تجاریسازی شده باشد، اگرچه هدف آنها انجام کارهای بیشتر برای بهبود دستگاه حتی بیشتر و ادغام اجزای اضافی مانند ارتباطات بیسیم است.
از نظر استفاده از این فناوری در سیستمهای نظارت بر سلامت، دکتر فان میگوید پتانسیل جالبی برای این فرایند جدید وجود دارد تا بتواند کیفیت نظارت، تشخیص و درمان را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.
یکی از این عملکردها میتواند یک لباس پوشیدنی برای کمک به تشخیص و هشدارهای سیگنال سطح اشعه ماوراء بنفش باشد که در طول روز در معرض آن قرار داریم، که در نهایت میتواند به کاهش موارد سرطان پوست کمک کند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: محققان نانوغشاء نانو بر روی تراشه انعطاف پذیر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۱۶۷۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اعضای بدن شما چند سال دارند؟
دیجیاتو نوشت: پژوهشگران در پژوهشی به این نتیجه رسیدهاند که ترکیب آزمایش خون با هوش مصنوعی برای تعیین سن زیستی اعضای بدن میتواند به پیشبینی بیماریهایی مانند آلزایمر کمک کند.
پژوهشگران آمریکایی در یک مطالعه دریافتند افرادی که اعضای آنها سریعتر از باقی بدنشان پیر میشود، ریسک بالایی برای توسعه بیماری در آن عضو در عرض ۱۵ سال دارند.
این پژوهشگران با استفاده از یادگیری ماشینی به بررسی سطح پروتئینهای خون انسان پرداختند. آنها روی ۱۱ عضو یا بافت بدن متمرکز شدند: مغز، قلب، ریه، کلیه، کبد، پانکراس، روده، سیستم ایمنی، عضلات، چربی و عروق.
تیم پژوهشی برای تمریندادن الگوریتم هوش مصنوعی سطح تقریباً ۵٬۰۰۰ پروتئین را در خون ۱٬۳۹۸ بیمار سالم یک مؤسسه پژوهشی آلزایمر بررسی کردند. این افراد از ۲۰ تا ۹۰ سال سن داشتند، اما غالباً در سنین میانی تا پیری بودند.
پژوهشگران پروتئینهایی را که ژنهای آنها در یک عضو چهار برابر فعالتر از اعضای دیگر بود، مشخص کردند. آنها به این ترتیب ۸۵۸ پروتئین مخصوص عضوها پیدا کردند و الگوریتم خود را طوری آموزش دادند که سن فرد را براساس آنها تخمین بزند.
با این روش، آنها آزمایش خونی توسعه دادند که سن زیستی یک عضو را در یک فرد ظاهراً سالم تخمین میزند. این سن نشان میدهد که ریسک بیماری در عضو مرتبط چقدر است.
پژوهشگران الگوریتم هوش مصنوعی خود را روی آزمایش خون ۵٬۶۷۶ نفر استفاده کردند. تقریباً ۲۰ درصد از این افراد پیری بسیار شدیدی در یک عضو و ۱٫۷ درصد پیری در چند عضو داشتند. پژوهشگران میگویند پیری سریع یک عضو میتواند ریسک مرگ را ۲۰ تا ۵۰ درصد افزایش دهد.
تشخیص بیماریهای زوال عقل در مراحل آغازین میتواند کارایی روشهای درمانی را بسیار بالا ببرد.
ارتباط سن اعضای بدن و ریسک ابتلا به بیماری
طبق یافتههای این مطالعه، در بیمارانی که دچار پیری زودرس قلب بودند، احتمال توسعه نارسایی قلبی ۲۵۰ درصد بیشتر بود. از طرف دیگر، پیری سریع مغز و عروق میتوانست نشانهای از پیشرفت بیماری آلزایمر باشد. قدرت این پیشبینی از بهترین نشانگرهای زیستی مبتنی بر خون موجود بهتر بود.
بیماریهایی که زوال عقل ایجاد میکنند، مانند آلزایمر، میتوانند دههها پیش از ظهور اولین نشانهها، در مغز آغاز شوند. بسیاری از درمانهای جدید تنها در مراحل ابتدایی بیماری آلزایمر کارآمد هستند. درنتیجه، روشهایی ساده که بتوان با استفاده از آنها بیماریها را در مراحل اولیه توسعه تشخیص داد، اهمیت بالایی دارند.
به این ترتیب، نتایج این پژوهش نشان میدهد که بررسی آزمایش خون با استفاده از الگوریتمهای هوش مصنوعی پنجرهای برای پیبردن به اتفاقات درون بدن ایجاد میکند.
قدم بعدی پژوهشگران این است که آزمایش خون خود را روی ۵۰٬۰۰۰ تا ۱۰۰٬۰۰۰ نفر دیگر بررسی کنند. تکرار این نتایج میتواند ثابت کند که نظارت بر سلامت اعضای ظاهراً سالم بهصورت تکی میتواند راهی مطمئن برای شناسایی اعضای دچار پیری زودرس باشد. شاید حتی بتوان افراد را پیش از بیمارشدن درمان کرد.